Η ΜΑΡΙΧΟΥΑΝΑ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ
των Ντάριο Φο
Φράνκα Ράμε & Τζάκοπο Φο
Σκηνοθεσία: Σμαράγδα Καρύδη
Θέατρο ΗΒΗ
από 18 Οκτώβριου
Η ανατρεπτική κωμωδία του Ντάριο Φο, έρχεται στο Θέατρο ΗΒΗ,
από την Τετάρτη 18 Οκτωβρίου, σε σκηνοθεσία Σμαράγδας Καρύδη.
«Η μαριχουάνα της μαμάς είναι η καλύτερη», το προκλητικό και ξεκαρδιστικό έργο του θρυλικού θεατρικού συγγραφέα Ντάριο Φο, ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Σμαράγδας Καρύδη και με την ίδια στον πρωταγωνιστικό ρόλο, στο Θέατρο ΗΒΗ, από την Τετάρτη 18 Οκτωβρίου.
Γραμμένο από τον βραβευμένο με Νόμπελ Ντάριο Φο, το «Η μαριχουάνα της μαμάς είναι η καλύτερη» είναι ένα μοναδικό μείγμα σάτιρας, ευφυΐας και κοινωνικού σχολιασμού.
Η Σμαράγδα Καρύδη υπογράφει τη δραματουργική επεξεργασία και τη σκηνοθεσία του έργου, επιστρατεύοντας έναν ταλαντούχο θίασο, στον οποίο πρωτοστατεί η ίδια κρατώντας το ρόλο της μαμάς. Μαζί της πρωταγωνιστούν ο σπουδαίος κωμικός Τάκης Παπαματθαίου στο ρόλο του παππού, ο Γιώργος Νούσης στο ρόλο του γιου, ο Χάρης Χιώτης στο ρόλο του ανιψιού, ο Τάσος Ροδοβίτης, ο Διαμαντής Αδαμαντίδης και η Ιωάννα Λέκκα.
Η Σμαράγδα Καρύδη, στη δεύτερη σκηνοθεσία της – λίγα χρόνια μετά την τεράστια επιτυχία της παράστασης «Του Κουτρούλη ο Γάμος» – συμπράττει με μια σπουδαία ομάδα καλλιτεχνικών συντελεστών. Τη μετάφραση του έργου υπογράφει ο Ευδόκιμος Τσολακίδης. Τα σκηνικά αναλαμβάνει η Μαρία Φιλίππου και τα κοστούμια η Μαρία Κοντοδήμα. Την πρωτότυπη μουσική συνθέτει ο Διαμαντής Αδαμαντίδης (Inner.D.), ενώ τους πρωτότυπους στίχους γράφει η Σοφία Καψούρου. Το video art υπογράφει ο Παντελής Μάκκας και τον σχεδιασμό των φωτισμών ο Δημήτρης Κουτάς.
«Η μαριχουάνα της μαμάς είναι η καλύτερη», δεν είναι μια απλή φάρσα, αλλά μια σύνθετη κατασκευή που περιέχει ταυτόχρονα στοιχεία ρεαλισμού και υπερβολής. Είναι ένας ύμνος στην τέχνη του θεάτρου με μια πικρή δόση αλήθειας και κωμικοτραγικής πραγματικότητας.
Η ικανότητα του Φο να συνδυάζει το χιούμορ και την κοινωνική κριτική είναι απαράμιλλη και το «Η μαριχουάνα της μαμάς είναι η καλύτερη» είναι μια πραγματική απόδειξη της ιδιοφυΐας του, προκαλώντας το κοινό να βιώσει τη μεταμορφωτική δύναμη του θεάτρου και να αμφισβητήσει τα καθιερωμένα πρότυπα, επανεξετάζοντας την αντίληψή του για τον κόσμο.
