Μερικές από τις πιο εντυπωσιακές εικόνες του πλανήτη από τη φωτογραφική ομάδα του Nature..
Για πρώτη φορά, χειρούργοι μεταμόσχευσαν επιτυχώς ένα νεφρό από ένα γονιδιακά επεξεργασμένο γουρούνι σε ένα άτομο που ήταν εγκεφαλικά νεκρό και σε υποστήριξη ζωής. Οι επιφάνειες των κυττάρων του χοίρου σχεδιάστηκαν έτσι ώστε να στερείται ένα μόριο σακχάρου γνωστό ως alpha-gal, το οποίο θα πυροδοτούσε μια άμεση ανθρώπινη ανοσολογική απόκριση. Η διαδικασία, διάρκειας 2 ωρών ήταν επιτυχής: όταν οι χειρουργοί συνέδεσαν προσωρινά το νεφρό του χοίρου με τα αιμοφόρα αγγεία του δέκτη, λειτούργησε κανονικά και δεν απορρίφθηκε από το ανοσοποιητικό σύστημα του ατόμου.
Πλάνα από drone δείχνει το μέγεθος της καταστροφής μετά την έκρηξη του ηφαιστείου Cumbre Vieja στο ισπανικό νησί Λα Πάλμα. Τεράστιες ποσότητες λάβας άρχισαν να ξεχύνονται από το ηφαίστειο στα μέσα Σεπτεμβρίου, θάβοντας τα πάντα στο πέρασμά του καθώς έρεε μέχρι τη δυτική ακτή του νησιού. Η λάβα τελικά χύθηκε πάνω από τα βράχια και στον Ατλαντικό Ωκεανό, δημιουργώντας ένα «χαμηλό νησί» πλάτους περισσότερο από μισό χιλιόμετρο, σύμφωνα πάντα με το Εθνικό Ερευνητικό Συμβούλιο της Ισπανίας.
Ένα χάλκινο άγαλμα σε φυσικό μέγεθος της Herrietta Lacks, μιας μαύρης γυναίκας της οποίας η δωρεά καρκινικού ιστού έδωσε αφορμή για την ιστορική κυτταρική σειρά «HeLa», αποκαλύφθηκε στο Μπρίστολ του Ηνωμένου Βασιλείου στις 4 Οκτωβρίου από μέλη της οικογένειάς της. «Έχει σώσει ζωές και έχει προσφέρει σε αμέτρητους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο», είπε η εγγονή του Λακς, Τζέρι Λακς-Γουάι, στα αποκαλυπτήρια. Τα κύτταρα της Λακς ελήφθησαν χωρίς τη γνώση ή την άδειά της καθώς υποβλήθηκε σε θεραπεία για καρκίνο το 1951. Έδωσαν την αφορμή για την πρώτη αθάνατη ανθρώπινη κυτταρική σειρά, τη HeLa, η οποία χρησιμοποιείται για έρευνα σχεδόν σε κάθε ασθένεια. Το άγαλμα παραγγέλθηκε από το Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ και είναι έργο της Βρετανίδας καλλιτέχνιδας Helen Wilson-Roe. Η επιγραφή στη βάση του γράφει: «Περισσότερο από ένα κελί».
Οι ερευνητές απεικόνισαν την επιφάνεια ενός βακτηρίου Escherichia coli με άνευ προηγουμένου λεπτομέρεια, αποκαλύπτοντας ελαττώματα στην προστατευτική εξωτερική του μεμβράνη. Το πυκνά συσσωρευμένο δίκτυο πρωτεϊνών στην επιφάνεια διακόπτεται από πιο λείες, απαλλαγμένες από πρωτεΐνες μπαλώματα. Αυτά τα αδύναμα σημεία είναι σαν κομματάκια στη θωράκιση των βακτηρίων που μια μέρα θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν από νέα αντιβιοτικά.
ΠΗΓΗ:https://www.nature.com/immersive/d41586-021-02880-1/index.html?utm_source=Nature+Briefing&utm_campaign=86dbac87d2-briefing-dy-20211102&utm_medium=email&utm_term=0_c9dfd39373-86dbac87d2-46357378
