ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ vs COVID 19…
Δαβλάρα Βασιλική
¨Ως λάτρης της ζωής και του μεγαλείου της,
έχω την τύχη να εκτιμώ
τις ομορφιές και τα δώρα της¨
Η σχέση μου με την τέχνη, ξεκινά με τον ερχομό μου στο κόσμο αυτό και την ανάγκη μου για επιβίωση. Ήταν, είναι και θα είναι το δώρο εκείνο που φώτισε τις πιο σκοτεινές στιγμές της ζωής μου και έδωσε ελπίδα στα αδιέξοδα μου. Η αγάπη μου για την τέχνη και την δημιουργία συνάδει με την αγάπη μου για την ίδια την ζωή και όλες τις εκφάνσεις της.
– Κορονοϊός, πανδημία, lockdown, προσωπικά πώς σε έχει επηρεάσει αυτή η κατάσταση; πώς διαχειρίζεσαι την περίοδο που διανύουμε; Πώς ισορροπείς;
Ισορροπώ στρέφοντας την προσοχή μου προς τα έσω, συνθήκη σημαντική και απαραίτητη για κάθε άνθρωπο και καλλιτέχνη και η εποχή της καραντίνας που διανύουμε ενδείκνυται για αυτό, σε αντίθεση με το προηγούμενο διάστημα που ο τρόπος ζωής ήταν εξαιρετικά γρήγορος και εξωστρεφής.
– Τι σε ανησυχεί πιο πολύ τώρα, στην εποχή της πανδημίας; Η δουλειά σου, η υγεία σου; Οι δικοί σου άνθρωποι;
Χωρίς να είμαι ειδικός, εκτιμώ την προληπτική ιατρική και για το λόγο αυτό κάνω ότι περνά από το χέρι μου για την υγεία την δική μου αλλά και των υπολοίπων μελών της οικογένειας μου. Τώρα, όσον αφορά την ανησυχία μου για τα τεκταινόμενα, και ενώ γνωρίζω ότι η ανησυχία για πράγματα που δεν μπορώ όχι μόνο να ελέγξω αλλά ούτε και να επηρεάσω, είναι ανώφελη, παρόλαυτα με απασχολεί ιδιαιτέρως το αντίκτυπο που θα έχει ο εγκλεισμός στην νέα γενιά και κυρίως στα παιδιά και το αποτύπωμα που θα αφήσει στην σωματική συναισθηματική και διανοητική τους υγεία.
¨Κυρίαρχος ο φόβος λοιπόν,
θολώνει το μυαλό και δυσκολεύει
την αντιμετώπιση της κρίσης
με γνώμονα το κοινό συμφέρον¨.
– Πόσο επηρέασε η πανδημία του κορονοϊού τον τομέα της τέχνης που υπηρετείς;
Δυστυχώς η επίδραση της πανδημίας υπήρξε καταλυτική για την δουλειά μου. Κάθε δραστηριότητα σχετική με το χορό έχει διακοπεί, από τον Μάρτιο. Είναι και το αντικείμενο της χοροθεραπείας τέτοιο που είναι απαραίτητη η σωματική επαφή και δεν γίνεται εξ αποστάσεως ή διαδικτυακά.
– Αναπροσαρμόζονται τα δεδομένα στο χώρο της τέχνης σήμερα; εν όψη της πανδημίας του κορονοϊού αλλάζει η επαγγελματική της μορφή;
Μα αυτό ακριβώς είναι και το μεγαλείο της τέχνης και των ανθρώπων που την υπηρετούν. Η καινοτομία και η αρμονία ευφάνταστα λειτουργεί ως πρωτοπόρος και αγγελιοφόρος των αλλαγών που επέρχονται. Οι αληθινοί καλλιτέχνες είχαν πάντα τα καλύτερα αντανακλαστικά και ίσως η εποχή του κορονοϊού βοηθήσει προς αυτή την κατεύθυνση, της διαλογής. Να παραμείνουν δηλαδή στην τέχνη οι πραγματικά δημιουργοί, αυτοί που την επέλεξαν από έρωτα και όχι από ανάγκη προβολής.
– Στον άνθρωπο υπάρχουν πάντα δύο αντικρουόμενες ανάγκες, η ανάγκη για ελευθερία και η ανάγκη για ασφάλεια. Ποια πιστεύεις ότι κυριαρχεί εντονότερα σήμερα;
Ο σύγχρονος άνθρωπος αποκομμένος πλήρως από το την φύση του, προσανατολισμένος σε ένα εντελώς υλιστικό και εξωστρεφή τρόπο ζωής, αναγκάζεται βιαίως μέσω της πανδημίας να έρθει αντιμέτωπος με όλα τα υπαρξιακά και φιλοσοφικά ζητήματα, που είχε ρίξει κάτω από το χαλί, όπως η ζωή και ο θάνατος, αλλά και τι και πώς πραγματικά αξίζει να ζήσει. Σε κατάσταση σοκ, μόλις έχει αντιληφθεί θαρρείς την παροδικότητά του, εγωκεντρικός και επιφανειακός, πνίγεται στο φόβο που τόσο έντεχνα και έντονα καλλιεργούν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Κυρίαρχος ο φόβος λοιπόν, θολώνει το μυαλό και δυσκολεύει την αντιμετώπιση της κρίσης με γνώμονα το κοινό συμφέρον.
– Ζούμε σε μια κοινωνία η οποία προσδιορίζεται από την έντονη ψυχαναγκαστική πολλές φορές επιδίωξη της τέλειας ζωής. Κατά πόσο πιστεύεις ότι η πανδημία και όσα ζούμε αλλάζουν τις επιδιώξεις και τις προτεραιότητες μας;
Όταν είσαι μέρος του συστήματος δεν έχεις το χρόνο να προλάβεις να αφουγκραστείς τις πραγματικές σου ανάγκες και προτεραιότητες. Η αναγκαστική παύση του lockdown, δίνει αυτή την ευκαιρία, δυστυχώς όχι σε όλους με τον ίδιο τρόπο. Ενδεχομένως θα υπάρξουν πολλοί που θα επωφεληθούν από την έντονη εμπειρία, ώστε να επαναπροσδιορίσουν τις προτεραιότητες τους σε άλλη βάση, πιο ισορροπημένη και ωφέλιμη. Από την άλλη είναι σίγουρο ότι κάποιοι θα εντείνουν από άγχος, ακόμα περισσότερο την προσπάθεια τους να προλάβουν να εκπληρώσουν τα δεδομένα του προβεβλημένου τρόπου ζωής.
– Ποια συναισθήματα σου βγάζει η σημερινή κατάσταση; Τα αναγνωρίζεις και στους γύρω σου ή διακρίνεις κάτι διαφορετικό;
Η κατάσταση από μόνη της δεν μου δημιουργεί συναισθήματα. Αυτό που δημιουργεί έκρηξη συναισθημάτων είναι ο τρόπος διαχείρισης της κρίσης αλλά και τα κοινωνικά αντανακλαστικά, που στην ουσία φαίνεται σαν να μην υπάρχουν. Είναι εξαιρετικά έντονη η απόσυρση αλλά και η παραίτηση από τα κοινά και αυτό είναι τουλάχιστον απογοητευτικό, συναίσθημα ευδιάκριτο στους συνανθρώπους μου, που αντάμα με τον θυμό δημιουργούν ένα εκρηκτικό δίδυμο.
– Πόσο εύκολη είναι η ευγνωμοσύνη στις μέρες μας με όλα αυτά που συμβαίνουν;
Η Ευγνωμοσύνη είναι ο θεμελιώδης λίθος μια υγειούς και ευλογημένης ζωής. Είναι η προϋπόθεση πάνω στην οποία χτίζεται η ανάπτυξη κάθε ολοκληρωμένου ανθρώπου. Παρόλη την δυσκολία της εποχής είναι πολλά αυτά για τα οποία μπορούμε να είμαστε ευγνώμονες. Πολλά και σημαντικά που συνήθως διαφεύγουν της προσοχής μας. Να ένα από τα δώρα της πανδημίας… η διαπίστωση της τεράστιας αξίας που έχει η υγεία μας.
– Με όλα αυτά που περάσαμε αυτή την χρονιά, έχεις νιώσει να φτάνεις στα όριά σου και πως το διαχειρίστηκες;
Αν και δεν έφτασα στα όρια μου αυτή την χρονιά οφείλω να καταθέσω ότι τις περιόδους κρίσεις τις διαχειρίζομαι με προσευχή και με την ακλόνητη πίστη στο Θείο σχέδιο. Για να το επιτρέψει αυτό ο Καλός Θεός κάποιο λόγο έχει. Ας είμαστε διαυγείς για να το αντιληφθούμε ώστε να πάμε παρακάτω.
– Ο Καζαντζάκης γράφει «Όσο ζούμε μια ευτυχία δύσκολα την νιώθουμε.. Μονάχα όταν περάσει και κοιτάξουμε πίσω μας αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε πόσο ευτυχισμένοι σταθήκαμε…». Θα μπορούσες να πεις ότι το έχεις νιώσει την χρονιά που πέρασε;
Αν και εκτιμώ πολύ το έργο του τεράστιου Καζαντζάκη, δεν μπορώ να υποστηρίξω ότι με αφορά αυτή η διαπίστωση. Ως λάτρης της ζωής και του μεγαλείου της, έχω την τύχη να εκτιμώ τις ομορφιές και τα δώρα της. Αν όχι πάντα, τουλάχιστον συχνά.
– Δίνεις σημασία στην γνώμη των άλλων; Στη γνώμη και την άποψη της μάζας; Σε επηρεάζει και αν ναι, σε τι βαθμό;
Μεγάλο θέμα θίγεις… και δεν ξέρω αν είμαι σε θέση να δώσω σαφή απάντηση σε μια παράγραφο. Λοιπόν, καταρχάς δεν μου αρέσει καθόλου η έννοια της μάζας ούτε καν ο απρόσωπος όρος που χρησιμοποιούν πολλοί πολιτικοί, δημοσιογράφοι ακόμα και καλλιτέχνες, όταν λένε ο Κόσμος. Το θεωρώ υποτιμητικό για τους συνανθρώπους μου. Μέσα στον κόσμο αυτό υπάρχουν διαμάντια αλλά και κάρβουνα. Στην νέα γενιά θεωρώ ότι υπάρχουν πολλά διαμάντια! Τους εκτιμώ και με ενδιαφέρει η γνώμη τους. Τώρα η κλασική έννοια της κοινής γνώμης ή τι θα πουν στο χωριό για εμένα με αφήνει παγερά αδιάφορη. Αν και δεν ήμουν πάντα έτσι, κατάφερα να αποδεσμευτώ σε πολύ μικρή ηλικία και ήταν ένα καθοριστικό γεγονός για την ζωή μου, εντελώς απελευθερωτικό και λυτρωτικό.
– Ποιο είναι αυτό που νιώθεις ότι σου λείπει πιο πολύ τώρα με τους περιορισμούς λόγω κορονοϊού;
Αυτό που έντονα μου λείπει όλο αυτό το διάστημα του κορονοϊού είναι ο χορός και τα δώρα του, κυρίως αυτό της έκστασης, της χαράς, της ευεξίας.
– Με όλα αυτά που συμβαίνουν τον τελευταίο χρόνο, καταφέρνεις να αντικρίσεις με αισιοδοξία το μέλλον;
Υπάρχει μέλλον; Και δεν το λέω από πεσιμισμό. Οι σοφοί του κόσμου αυτού υποστηρίζουν ότι η μόνη ώρα είναι Τώρα. Άρα με αυτό το δεδομένο η απάντηση μου είναι ότι ζω το κάθε τώρα μου, με χαρά, αισιοδοξία και πίστη. Διαμορφώνω την κάθε μου στιγμή, με τον πιο ιδανικό για τις συνθήκες τρόπο.
– Αν ο κορονοϊός ήταν πίνακας ζωγραφικής πώς θα τον περιέγραφες;, πώς το φαντάζεσαι;
Πολύ ωραία ερώτηση…. αυτόματα ξεπηδά στο νου μου… σε σκοτεινό πλαίσιο η επιβλητική εικόνα ενός Κρονίου δασκάλου, με εξαιρετικά αυστηρή και συντηρητική φυσιογνωμία, ίσως και αμείλικτη.
– 2020 μια ακόμη ολοκληρωμένο περιφορά γύρω από τον ήλιο….
2021…. μια νέα ευκαιρία!!!!! Μια νέα ευκαιρία για δημιουργία και εξέλιξη.
Επιμέλεια κειμένου
Γεωργία Καμαρίτη
Αρθρογράφος, Συνεργάτης COA
