ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ vs COVID 19
Κορονοϊός, πανδημία, καραντίνα….πώς διαχειριζόμαστε αυτή την πρωτόγνωρη κατάσταση; Πόσο επιβαρύνει τον τομέα της τέχνης που υπηρετούμε; Πόσο αλλάζει τις ζωές μας; Είναι εύκολη η προσαρμογή στη νέα πραγματικότητα; Μήπως καταλήγουμε να βλέπουμε τον εαυτό μας με ένα εξαιρετικά περιορισμένο τρόπο, σε ένα πλαίσιο που ελαχιστοποιεί τα όνειρα και τις προσδοκίες μας;
Εγγραφείτε στο email μας, creatarts20@gmail.com, για να λαμβάνετε ενημερωτικά άρθρα και κείμενα και γνωρίστε τις διαφορετικές εμπειρίες ανθρώπων. Στείλτε μας τις δικές σας απαντήσεις στο ερωτηματολόγιο και μοιραστείτε μαζί μας τις σκέψεις σας για την πανδημία και τις τυχόν αλλαγές που έχει επιφέρει στη ζωή σας.
Τριγλίδης Γρηγόρης,
Συγγραφέας
Για μένα η συγγραφή είναι τρόπος ζωής και αυτοβελτίωσης. Η περιπέτεια για νέες γνώσεις τη στιγμή που μελετώ για το θέμα που με ενδιαφέρει να γράψω. Το φως που ψάχνω στα σκοτάδια. Η παρηγοριά στη καραντίνα.
Τριγλίδης Γρηγόρης
Είμαι γεννημένος στη Θεσσαλονίκη το 1977. Είμαι μέλος του ΔΣ της Ένωσης Συγγραφέων Πιερίας. Είναι τακτικό μέλος της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος. Πρώτο βιβλίο τα «Όνειρα ξεχασμένα» από εκδώσεις Ίτανος. Η πρώτη ποιητική συλλογή «Συλλεκτικές Εντυπώσεις» από τις εκδόσεις Όστρια. Αρθρογραφώ και κάνω ραδιόφωνο. Πρώτο μυθιστόρημα: «Σκιερός, Η πλεκτάνη» από τις εκδόσεις Ανάτυπο.
– Κορονοϊός, πανδημία, lockdown.. προσωπικά πώς σε έχει επηρεάσει αυτή η κατάσταση; πώς διαχειρίζεσαι την περίοδο που διανύουμε; Πώς ισορροπείς;
Εκμεταλλεύτηκα τον διαλογισμό. Ήμουν μέλος σε μια ομάδα και διαδικτυακά κάναμε όλοι μαζί. Είναι μια συνήθεια που κάνω εδώ και πολλά χρόνια αλλά όχι καθημερινά. Η καραντίνα ήταν μια ευκαιρία για να γίνει μια συνήθεια σε καθημερινή βάση. Σας διαβεβαιώ πως η ψυχολογία μου είναι σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Έχω το διάβασμα, το γράψιμο, την μουσική και τις ταινίες, να μιλώ με τους δικούς μου. Όλα βοηθάνε.
– Τι σε ανησυχεί πιο πολύ τώρα, στην εποχή της πανδημίας; Η δουλειά σου, η υγεία σου; Οι δικοί σου άνθρωποι;
Περισσότερο οι άνθρωποι μου, αλλά και το πότε θα τελειώσει όλο αυτό και επιτέλους θα βγούμε έξω. Οι θάνατοι των συνανθρώπων μου. Που βλέπω πρόσωπα στον δρόμο θλιμμένα. Που κάποιοι εκεί έξω εξακολουθούν να θέλουν να ζουν στην δική τους πραγματικότητα και δεν έχουν αντιληφθεί την σοβαρότητα της κατάστασης. Και άλλα πολλά. Όμως ελπίζω.
– Πόσο επηρέασε η πανδημία του κορονοϊού τον τομέα της τέχνης που υπηρετείς;
Όπως σε όλους τους τομείς έτσι και σε εμάς, σταμάτησαν όλα και παρακολουθούσαμε τις εξελίξεις.
– Αναπροσαρμόζονται τα δεδομένα στο χώρο της τέχνης σήμερα; Εν όψη της πανδημίας του κορονοϊού αλλάζει η επαγγελματική της μορφή;
Ευτυχώς ναι. Μόλις το έγραψα μου βγήκε άθελά μου ένας αναστεναγμός αισιοδοξίας. Σήμερα έχουμε την τύχη, ευλογία για μένα, να έχουμε την τεχνολογία που μπορεί να δώσει λύσεις στο πρόβλημα. Η φυσική παρουσία είναι αναντικατάστατη αλλά μπροστά στην περίπτωση να μην είχαμε τα εργαλεία αυτά θεωρώ το πρόβλημα θα ήταν μεγαλύτερο.
– Στον άνθρωπο υπάρχουν πάντα δύο αντικρουόμενες ανάγκες, η ανάγκη για ελευθερία και η ανάγκη για ασφάλεια. Ποια πιστεύεις ότι κυριαρχεί εντονότερα σήμερα;
Μεγάλη κουβέντα αυτή. Είναι μια εσωτερική σύγκρουση. Ένας πόλεμος που κηρύχτηκε δίχως να το θέλουν οι περισσότεροι και καίει τις φλέβες της ψυχής μας. Νομίζω πως έχουμε μια ζυγαριά που από την μία είναι η ελευθερία και από την άλλη η ασφάλεια. Πότε γέρνει από την μία και πότε από την άλλη χωρίς να έχουμε κάποιον ιδιαίτερο έλεγχο πάνω της.
– Ζούμε σε μια κοινωνία η οποία προσδιορίζεται από την έντονη, ψυχαναγκαστική πολλές φορές, επιδίωξη της τέλειας ζωής. Κατά πόσο πιστεύεις ότι η πανδημία και όσα ζούμε αλλάζουν τις επιδιώξεις μας; Τις προτεραιότητές μας;
Θα μιλήσω για μένα. Πολλά πράγματα που σχεδίαζα πήραν αναβολή. Έχω βγάλει ένα νέο βιβλίο τον «Σκιερός – Η Πλεκτάνη», από τις εκδόσεις Ανάτυπο και δεν μπορώ να κάνω μια παρουσίαση, πλην διαδικτυακής. Δυσκολεύομαι για να είμαι ειλικρινείς. Αλλά θα δω τι μπορώ να κάνω. Για να επανέλθω στην ερώτηση, όπως η παρουσίαση δια ζώσης πήρε αναβολή έτσι και διάφορα άλλα σχέδια που είχα στο μυαλό μου θα αργήσουν να γίνουν. Έχουμε περάσει σε μια άλλη κατάσταση τελείως διαφορετική. Έχει γίνει πολύ πιο απλή και μονότονη. Είναι μια καλή ευκαιρία για να μιλήσουμε με εμάς και να θυμηθούμε ποιοι ήμαστε.
– Ποια συναισθήματα σου βγάζει η σημερινή κατάσταση; Τα αναγνωρίζεις και στους γύρω σου ή διακρίνεις κάτι διαφορετικό;
Δεν νιώθω άσχημα συναισθήματα. Ασχολούμαι με τον εαυτό μου, τους αγαπημένους μου και ψάχνω νέα πράγματα να κάνω τα οποία θα μας διατηρούν σε καλή ψυχολογική κατάσταση. Περισσότερο όμως με βοηθάει ο διαλογισμός όπως είπα και παραπάνω.
– Πόσο εύκολη είναι η ευγνωμοσύνη στις μέρες μας, με όλα αυτά που συμβαίνουν;
Καλό είναι να νιώθουμε πάντα ευγνωμοσύνη και όχι όταν διατρέχουμε κίνδυνο. Ο άνθρωπος δεν είναι κακός σε αυτό απλά ξεχνάει να το δείξει. Φυσικά οι μέρες που διανύουμε είναι η αιτία να γίνεται όλο και πιο συχνά κι όλο από πιο πολλούς ανθρώπους.
– Με όλα αυτά που περάσαμε αυτή τη χρονιά έχεις νιώσει να φτάνεις στα όριά σου και πώς το διαχειρίστηκες;
Στα όριά μου όχι. Δυσκολίες στην προσαρμογή μου στην αρχή ναι, είχα. Όμως μπόρεσα να προσαρμοστώ.
– Ο Καζαντζάκης γράφει « Όσο ζούμε μια ευτυχία, δύσκολα τη νιώθουμε.. Μονάχα όταν περάσει και κοιτάξουμε πίσω μας αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε πόσο ευτυχισμένοι σταθήκαμε…». Θα μπορούσες να πεις ότι το έχεις νιώσει τη χρονιά που μας πέρασε;
Ξέρεις, όταν περνάς μια δύσκολη ή κακή περίοδο δεν σου κάνει απαραίτητα κακό. Δεν είσαι πάντα ο χαμένος. Είναι η χρονική κατάσταση που γίνεσαι σοφότερος. Μαθαίνεις πράγματα. Γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος. Είναι η στιγμή σου. Είναι λόγος για να ζεις.
Θα σας το πω διαφορετικά. Ο λόγος που μου αρέσει το μυστήριο και το σκοτεινό είναι γιατί δημιουργούν την μηχανική κατάσταση να ψάξουμε για φως. Και όλα αυτά για μένα είναι ευτυχία.
– Δίνεις σημασία στη γνώμη των άλλων; Στη γνώμη και την άποψη της μάζας, όπως λέγεται; Σε επηρεάζει και αν ναι, σε τι βαθμό;
Υπολογίζω τη γνώμη των άλλων σε μια συζήτηση που έχω πάρει μέρος έως ένα βαθμό ναι. Στην άποψη της μάζας όχι μου είναι αδιάφορη.
– Ποιο είναι αυτό που νιώθεις ότι σου λείπει πιο πολύ τώρα με τους περιορισμούς λόγω κορονοϊού;
Να πάω σε μια καφετέρια μόνος μου όπως παλιά, να παραγγείλω τον αγαπημένο μου καφέ και να κάτσω να γράψω. Να περπατήσω χωρίς μάσκα στην παραλία το ηλιοβασίλεμα. Να ξενυχτήσω με φίλους σε μπαρ.
– Με όλα αυτά που συμβαίνουν τον τελευταίο χρόνο, καταφέρνεις να αντικρύσεις με αισιοδοξία το μέλλον;
Από μικρό παιδί ήμουν αισιόδοξος και χαμογελαστός. Πέρασα μεγαλύτερες μπόρες από την πανδημία δεν θα με γονατίσει τώρα αυτό.
– Αν ο κορονοϊός ήταν θεατρικό έργο/ πίνακας ζωγραφικής/ λογοτεχνικό βιβλίο/ποίημα/ μουσική/ φωτογραφία, πώς θα το περιέγραφες; πώς το φαντάζεσαι;
Ένας πίνακα του Σαλβαδόρ Νταλί, η Εμμονή της Μνήμης.
– 2020 Άλλη μια περιστροφή γύρω από τον ήλιο ολοκληρώθηκε, ύπουλα ήρθες με πρόσωπο χαμογελαστό. Ήθελες να μας γονατίσεις αλλά δεν τα κατάφερες. Κι εμείς στην αναμονή για να αφήσουμε τις καρδιές μας λεύτερες να πετάξουν δίπλα στα περιστέρια.
2021… Οι ευχές μου σε όλο τον κόσμο. Καλή δύναμη σε όλους και πάντα με υγεία.
Σας ευχαριστώ για την φιλοξενία.
Τριγλίδης Γρηγόρης
Συγγραφέας
Επιμέλεια κειμένου
Γκίκα Βιβή
Αρθρογράφος, Συνεργάτης COA
