Παναγία Μηχανιώτισσα, προσμονή για ένα θαύμα….
Πάνω από 200 χιλιάδες προσκυνητές υπολογίζονται ότι επισκέπτονται κάθε χρόνο την Μεγαλόχαρη, την Παναγία Φανερωμένη της Νέας Μηχανιώνας κατά την περίοδο του Δεκαπενταύγουστου και την ημέρα της γιορτής Της στις 23 Αυγούστου.
Είναι γνωστό, πως η ιερή Εικόνα της Παναγίας της Νέας Μηχανιώνας, είναι μια από τις πιο θαυματουργικές Εικόνες. Για το λόγο αυτό ταπεινοί προσκυνητές και πιστοί, από όλα τα μέρη της Ελλάδας καταφθάνουν κάθε χρόνο να προσκυνήσουν τη Χάρη Της.
«Χαίρε σιγής δεομένων πίστις
Χαίρε νύμφη ανύμφευτε»
Το 1922 -23 οι ξεριζωμένοι Έλληνες της χερσονήσου της Κυζίκου έρχονται να εγκατασταθούν στην περιοχή της Νέας Μηχανιώνας Θεσσαλονίκης. Παρά τις δυσκολίες και τα ανυπέρβλητα εμπόδια μαζί τους έχουν την Προστάτιδα, τη Θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Φανερωμένης. Εκεί με πολλές δυσκολίες και στερήσεις μπόρεσαν να χτίσουν τον ναό στη Χάρη Της. Τα θεμέλια του πρώτου ναού στη Νέα Μηχανιώνα μπήκαν το 1927. Την ίδια χρονιά καθιερώνεται η ετήσια πανήγυρη με την οποία κάθε χρόνο στις 23 Αυγούστου γιορτάζονται τα “Εννιάμερα της Παναγίας”.
Τελευταίος γήινος προορισμός της Παναγίας αποτέλεσε το χωριό Γεσθημανή, στο οποίο οι κάτοικοι Την αντιμετώπιζαν ως πνευματική καθοδηγήτρια. Εκεί η ίδια κοιμήθηκε.
Η Κοίμηση Της ωστόσο υπενθύμισε τη θνητή της πλευρά που όμως καθαιρέθηκε σχεδόν αυτόματα εννέα μέρες μετά. Γι αυτό το λόγο η Εκκλησία γιορτάζει με ευλάβεια και μεγαλοπρέπεια τα λεγόμενα “Εννιάμερα της Παναγίας” που στην ουσία αποτελούν τη λήξη της εορτής της Κοιμήσεως.
Η Παναγία είναι για τους πιστούς η Μάνα που πόνεσε και με στωικότητα και ταπεινότητα άντεξε τον πόνο της σταύρωσης Του Υιού Της, το Φως της ταραγμένης και βασανισμένης ψυχής αλλά και το Αγαλίασμά τους, η Ελπίδα και η Σκέπη που πάνω ακουμπούν πολλές φορές και την ίδια τους τη ζωή.
Είναι η πνευματική τους Μητέρα. Σε αυτήν καταφεύγουν ελπιδοφόροι για να εκφράσουν τον πόνο τους και να Την παρακαλέσουν να μεσολαβήσει προς τον Υιό Της για την λύση κάθε προβλήματος. Αποτελεί το απροσμάχητο τείχος, την πηγή του ελέους και το λυτρωτικό τους καταφύγιο στα προβλήματα της ζωής.
Η επίκληση “Βοήθα Παναγιά μου” ή “Παναγία μου μη μας εγκαταλείπεις” ακούγεται από τα χείλη μικρών και μεγάλων. Η Παναγία χαίρει το σεβασμό και την ευλάβεια όλων των ανθρώπων, σε κάθε γωνιά της γης.
Κάθε τόπος βέβαια Της προσδίδει το δικό του προσωνύμιο που συνοδεύει το όνομά Της. Για παράδειγμα, Παναγία Μηχανιώτισσα, Παναγία Φανερωμένη, Ελεούσα, Παρηγορίτισσα, Τριχερούσα, Γιάτρισσα, Οδηγήτρια, Γλυκοφιλούσα, Παναγία Σουμελά, Βρεφοκρατούσα, Γερόντισσα, Ρόδον το Αμάραντον, Παναγία η Κουνίστρα της Σκιάθου, Παναγιά η Εικοσιφοίνισσα, η Παναγία της Επισκοπής, Παναγία Δεξιά και πολλά πολλά ακόμη.
