«Το Σπίτι του Φύλακα της Αλυκής»: Συνομιλώντας με τον ονειροταξιδευτή Ευάγγελο Μίχο 

Τα κομμάτια του Παζλ είναι ανακατεμένα και πολύχρωμα επάνω στο τραπέζι μας, μας περιμένουν να τα συνθέσουμε. Φαίνεται πως δεν έχουν νόημα εξαρχής, πως χρειάζεται να συμπληρωθούν με άλλα κομμάτια, για να αποκτήσουν μορφή κι υπόσταση. Στην πραγματικότητα, τα κομμάτια αυτά έχουν τη δική τους αξία, μια ποιότητα ξεχωριστή που απλά αναδύεται, όταν μπει σε ένα κάδρο.
 
Έτσι είμαστε κι εμείς οι άνθρωποι. Έχουμε τη δική μας ποιότητα κι αξία, που εξαρχής μένει μυστική κι αδιόρατη. Όταν όμως συνδεθούμε ουσιαστικά με τους Άλλους, ξαφνικά κι αμετάκλητα παίρνουμε τη θέση μας, αναγνωριζόμαστε, και αναδύεται η μορφή και το σχήμα της προσωπικότητάς μας, σταδιακά και με απαλότητα…..
Παρακολουθείστε το βίντεο:
Προηγούμενο άρθροΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΣΤΗ ΣΧΕΣΗ, Δρ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ ΠΑΠΑΝΗΣ
Επόμενο άρθροA LITTLE THEATRE MUSIC, ΑΜΑΞΟΣΤΟΙΧΙΑ-ΘΕΑΤΡΟ, ΤΡΕΝΟ ΣΤΟ ΡΟΥΦ
ΤΑΥΛΑΡΙΔΟΥ ΖΩΗ
Ζωή Ταυλαρίδου: Σωφέρ Θεάτρου Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη ένα Αυγουστιάτικο φεγγάρι. Μεγάλωσα ζωγραφίζοντας και χορεύοντας τις σκέψεις μου. Από πολύ μικρή αγαπούσα τα παιδιά, κι έτσι έγινα δασκάλα. Ώσπου... ερωτεύτηκα το θέατρο κι άρχισα ξανά να με ανακαλύπτω από την αρχή. Έπειτα, “τρίτωσαν” τα θαύματα της ζωής μου με δύο υπέροχα παιδιά, αγγίζοντας σχεδόν το ιδανικό μου. Βρίσκω τον εαυτό μου μπροστά από σκηνές, μπαίνοντας σε σταθερή πορεία. Παρατηρώ τον κόσμο του θεάτρου, τον περιγράφω, του δίνω σχήμα και ανακαλύπτω τα νοήματά του. Η Σωφέρ Θεάτρου αποκρυσταλλώνει αυτή ακριβώς την ανάγκη. Η συστηματική μου επαφή με το θέατρο ξεκίνησε το 2006, όταν διορίστηκα ως εκπαιδευτικός στον Έβρο. Συμμετείχα αρχικά ως μέλος του Χορού κι έπειτα ως Ηλέκτρα στο Τμήμα Αρχαίου Δράματος του θεατρικού συλλόγου «Διόνυσος Ορεστιάδας» υπό τη διδασκαλία του Αντώνη Θεοδωρακόπουλου. Η παράσταση “Χοηφόροι του Αισχύλου”, ως αποτέλεσμα σπουδής της ομάδας στο αρχαίο δράμα, ανέβηκε στο Ορμένιο του Έβρου και στην Ορεστιάδα. Έχω συνεργαστεί κατόπιν επί δύο έτη με την ομάδα Θεάτρου Όραμα της Θέρμης, όπου ανέλαβα έναν μικρό ρόλο στο “Το Σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα” του Φ.Γ. Λόρκα, σε σκηνοθεσία του Θεόφιλου Λάλου. Παρακολούθησα εκεί και μαθήματα θεάτρου. Έπειτα, από το 2009 έως το 2015 ήμουν μαθήτρια της Τίνας Στεφανοπούλου στην ομάδα θεάτρου «Νέμεση», όπου και συμμετείχα σε παραστάσεις εργαστηριακές στο τέλος της χρονιάς. Επίσης, συμμετείχα ως Άλκηστη στο έργο της Νέμεσης “Η σιωπή της Άλκηστης”, σε σκηνοθεσία Τίνας Στεφανοπούλου. Είχα την τύχη να «εμπλακώ» και σε δύο ταινίες, τη μικρού μήκους ταινία του Απόστολου Καρουλά, «Η Τρούφα», (https://www.facebook.com/Truffle-%CE%A4%CF%81%CE%BF%CF%8D%CF%86%CE%B1-386530808475855/) και τη ταινία του Τόμη Βρακά και των View Master, «Το Προτελευταίο Πάρτυ» (https://www.youtube.com/watch?v=DogC37CcTDo), ένα συναρπαστικό μπλέξιμο, ειλικρινά. Παράλληλα, δραστηριοποιούμαι ως αρθρογράφος του Πολιτιστικού Διαδικτυακού Περιοδικού «Κουλτουρόσουπα» («Κ») με δική μου στήλη, τη “Σωφέρ Θεάτρου”, αρχής γενομένης το 2016. Το καλοκαίρι του 2020, εγκαινίασα και μια νέα στήλη στην «Κ» με τίτλο “Σκηνής Διάλογοι”, η οποία πλαισιώνεται από βιντεοσκοπημένες συνεντεύξεις με ανθρώπους του θεάτρου. Το 2019 ξεκίνησε το ταξίδι μου στο διαδικτυακό Καλλιτε-χνικό Ραδιόφωνο του Ερευνητικού Οργανισμού Ελλήνων (EOE ARTS RADIO), σήμερα GRDISCOVERY, με την εκπομπή “Σωφέρ Θεάτρου”, ήτοι μια ατζέντα θεατρικών παραστάσεων, εμπλουτισμένη τόσο με συνεντεύξεις όσο και με θεατρικούς μονολόγους. Και το ταξίδι μας συνεχίζεται. Πού θα μας βγάλει δεν γνωρίζω, το ίδιο το ταξίδι έχει αξία.