Χρυσό περιτύλιγμα
Το περιτύλιγμά σου μάτια μου
απροσάρμοστο για τα δεδομένα μου.
Η χρυσή κορδέλα που σε περικλείει,
μονάχη με τυλίγει όλο και πιο κοντά σου.
Εκτροπή σώματος οι λεπτομέρειες,
τόσο που χάνω την υπόσταση των παθών μου.
Κρυφοί ψίθυροι,
γίνομαι ολοένα δική σου πριν καν το αγγίξω.
Ίσως να σου έλεγα πολλά
μα τα δάχτυλα μου το ξετυλίγουν αργά.
Χρυσό φεγγάρι μιας γωνίας της έκθεσης.
Δεν θυμάμαι τι είχε το εσωτερικό του
αλλά μάλλον ταίριαζε τόσο με το τίποτα
που δε θα γεμίσει το απέραντο κενό σου.
Βαθμός επαναστατικός σαν το κοιτώ.
Επιθυμία, μα το δώρο αυτό
κάθε χειμώνα τα ίδια.
Μαριάννα Μανωλοπούλου
