Ο Θανάσης Κουρλαμπάς στην «Κ»: «Είχα την ευλογία να μου δοθούν ρόλοι πολύ έξω από εμένα…»
Συνέντευξη του Θανάση Κουρλαμπά στη Ελπίδα Παπαδανιήλ για την Κουλτουρόσουπα.
Συναντήσαμε τον Θανάση Κουρλαμπά με αφορμή την παράσταση “Εκπαιδεύοντας τη Ρίτα;” του Γουίλι Ράσελ, που θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε στη Θεσσαλονίκη, στο Θέατρο Αμαλία, στις 26 & 27 Σεπτεμβρίου.
Ε.Π.: “Εκπαιδεύοντας τη Ρίτα;” λοιπόν, το ερωτηματικό στον τίτλο τι δηλώνει;
Θ. Κ. : Τολμήσαμε να βάλουμε το ερωτηματικό στον τίτλο γιατί μετά από την ανάλυση και και την πολύ επεξεργασία του έργου, μαζί με την Αμαλία Νίνου που είναι η Ρίτα, καταλήξαμε στο πασιφανές συμπέρασμα ότι τελικά δεν εκπαιδεύεται μόνο η Ρίτα αλλά και ο Φράνκ, ο καθηγητής της. Είναι ένα γλυκό έργο για τον έρωτα, αυτή τη διάσταση της ανθρώπινης ζωής που παίζει πρωταρχικό ρόλο αλλά δίνει και έναυσμα για πάρα πολλά θέματα και κοινωνικά και πολιτικά. Είναι μια ρομαντική ιστορία για δύο εντελώς διαφορετικούς ανθρώπους που συναντιούνται οι τροχιές τους και αλλάζει ο ένας τον άλλο δραματικά. Το βασικό που μαθαίνει ο Φράνκ μέσα από την αλληλεπίδρασή του με τη Ρίτα είναι ότι η ζωή είναι μία, πολύτιμη και ότι πρέπει να ερωτευθούμε και την ίδια τη ζωή αλλά και τους ανθρώπους που έχουμε δίπλα μας. Ένα άλλο επίσης σημαντικό κομμάτι που πραγματεύεται το έργο είναι η ψευδαίσθηση της γνώσης σε ένα αποστειρωμένο περιβάλλον, δηλαδή η γνώση ως γνώση από μόνη της δεν λέει τίποτα.
“Αν δεν μπορείτε να κάνετε ποίηση την ίδια σας τη ζωή,
να ζήσετε, να αγαπήσετε, να ερωτευθείτε,
τότε όσα ποιήματα και να διαβάσετε για την ίδια τη ζωή
θα έχετε ένα στείρο αποτέλεσμα”
Φρανκ
Ε.Π.: Στην παράσταση αυτή κάνεις και το σκηνοθετικό σου ντεπούτο Θανάση..
Θ.Κ.: Δεν ήταν ποτέ στους στόχους μου η σκηνοθεσία. Υπάρχουν καταλληλότεροι και πιο άξιοι σκηνοθέτες από εμένα. Εγώ ήμουν και είμαι ένας εργάτης του θεάτρου. Απλώςτο έργο αυτό το οργανώσαμε και το στήσαμε με πολύ αγάπη και μεράκι μαζί με την Αμαλία, με την οποία ταυτιστήκαμε σε μεγάλο βαθμό πάνω στη σκηνή και δουλέψαμε με ένα πολύ ωραίο τρόπο.
Ε.Π.: Πόσο καθοριστικό ρόλο παίζουν τελικά οι συνεργασίες για την επιτυχία μιας παράστασης;
Θ.Κ.: Κοίτα, είναι τόσο ανθρωποκεντρική η τέχνη, έχουμε να κάνουμε με τον εαυτό μας και τα συναισθήματά μας αλλά και με τον απέναντι και τους απέναντι και όχι μόνο πάνω στη σκηνή αλλά και κάτω, τους θεατές. Είναι μια ομαδική διαδικασία όπου ο καθένας φέρνει το όραμά του, τα ταλέντα του, την ικανότητά του, την εμπειρία του, την αγάπη του για το συγκεκριμένο έργο.Έχουμε το σκηνοθέτη, τους ηθοποιούς, το μουσικό, τον ενδυματολόγο, τον φωτιστή και πολλούς άλλους ακόμη, όλοι αυτοί είναι μια ομάδα και όταν τυγχάνει να είναι και δεμένοι μεταξύ τους το αποτέλεσμα είναι μαγικό και αυτό μεταφέρεται με ένα αδιόρατο τρόπο στο κοινό.
Ε.Π.: Υπήρξε κάποιος ρόλος στη διάρκεια της καριέρας σου που σε επηρέασε πολύ, αρνητικά ή θετικά;
Θ.Κ.: Ένα ¨ναι” κρύβει πίσω και κάποια “όχι”, αυτό σημαίνει ότι όταν επιλέγεις ένα ρόλο έχεις αφήσει πίσω κάτι άλλο. Δεν είναι μια απλή διαδικασία, πρέπει σιγά σιγά να διαμορφώσεις την προσωπική σου τροχιά, το προσωπικό σου δρόμο σε αυτή τη δουλειά. Οφείλεις λοιπόν όταν έχεις πει ένα ¨ναι¨ να το έχεις αγαπήσει, να το έχεις στοχεύσει και να ελπίσεις πολύ σε αυτό.
“Είχα την χαρά και την ευλογία να μου έρθουν ρόλοι
πολύ έξω από εμένα…
αυτό σε βοηθάει να μπεις σε περιοχές
που δεν τις γνωρίζεις και να σκάψεις βαθιά μέσα σε αυτές …”
Διαβάστε όλη τη συνέντευξη: https://kulturosupa.gr/interviews/kourlampas-47320/
Διαβάστε επίσης:
