ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ vs COVID 19…

Έλενα Προδρομίδου

¨Μαγειρική, ένας κόσμος
Πλημμυρισμένος με δημιουργία..¨

Η μαγειρική για μένα είναι το κλειδί για έναν κόσμο πλημμυρισμένο από ουσία και γεύση, με πολλή ύλη για άφθονη δημιουργία. Είναι η γέφυρα για να έρθεις πιο κοντά σε ανθρώπους που νοιάζεσαι και αγαπάς. Δεν είναι άλλωστε τυχαία η φράση, πως η αγάπη περνάει πρώτα από το στομάχι! Ακόμα και αυτή τη δύσκολη περίοδο που περνάμε, η δημιουργία της δεν παύει να μου δίνει το έναυσμα για περισσότερη ασχολία και γιατί όχι ενδοσκόπηση μέσω αυτής.

Κορονοϊός , πανδημία, lockdown, προσωπικά πώς σε έχει επηρεάσει αυτή η κατάσταση; πώς διαχειρίζεσαι την περίοδο που διανύουμε; Πώς ισορροπείς;
Ποιον δεν έχει επηρεάσει αυτή η πανδημία; Βιώνουμε μια νέα πραγματικότητα αντίστοιχη με ιστορία δυστοπικού μυθιστορήματος, μόνο που η δυστοπία είναι εδώ πραγματική και οι καταστάσεις μας προσπερνούν. Όλα εξελίσσονται γρήγορα με ιλιγγιώδεις ταχύτητες για το καθετί.
Τι σε ανησυχεί πιο πολύ τώρα, στην εποχή της πανδημίας; Η δουλειά σου, η υγεία σου; Οι δικοί σου άνθρωποι;
Ίσως είναι η πρώτη φορά που δίνεται η ευκαιρία για ουσιαστικό προβληματισμό μιας νέας τάξης πραγμάτων που θα φέρει ριζικές αλλαγές τόσο σε επαγγελματικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο διαπροσωπικών σχέσεων. Υπάρχει η τάση της απομόνωσης και η πανδημία εντείνει το συγκεκριμένο φαινόμενο.
Πόσο επηρέασε η πανδημία του κορονοϊού τον τομέα της τέχνης που υπηρετείς;
Η πανδημία είναι λόγος για να ανασυντάξει ο καθένας τις δυνάμεις του και να δει πως μπορεί να αναρρώσει από το οικονομικό πλήγμα που έχει υποστεί. Εδώ είναι που το κράτος πρέπει να σταθεί αρωγός και αυτό είναι ένα στοίχημα.
Αναπροσαρμόζονται τα δεδομένα στο χώρο της τέχνης σήμερα; εν όψη της πανδημίας του κορονοϊού αλλάζει η επαγγελματική της μορφή;
Σε κάθε δύσκολη περίοδο υπάρχει το αίσθημα της αυτοσυντήρησης. Η τέχνη πάντα ήταν και είναι μέσο έκφρασης και ανάγκη του ανθρώπου για ψυχική ανάταση. Οι τέχνες πάντα θα βρίσκουν τρόπο να ανθίζουν και να επιβιώνουν αυτό συμβαίνει γιατί είναι έμφυτη η ανάγκη του ανθρώπου να εξελίσσεται και οι τέχνες είναι ένα δυνατό μέσο.

¨Η πανδημία είναι η κατεξοχήν περίοδος
έκφρασης της ευγνωμοσύνης…¨

Στον άνθρωπο υπάρχουν πάντα δύο αντικρουόμενες ανάγκες, η ανάγκη για ελευθερία και η ανάγκη για ασφάλεια. Ποια πιστεύεις ότι κυριαρχεί εντονότερα σήμερα;
Γιατί να είναι αντικρουόμενες και όχι αλληλένδετες; Τι να την κάνω την ασφάλεια αν μου στερεί την ελευθερία μου; Και τι να την κάνω την ελευθερία εάν δεν στρώνει το έδαφος για να μου παρέχει ασφάλεια; Όχι λοιπόν στο διχασμό και ναι στην ένωση!
Ζούμε σε μια κοινωνία η οποία προσδιορίζεται από την έντονη, ψυχαναγκαστική πολλές φορές, επιδίωξη της τέλειας ζωής. Κατά πόσο πιστεύεις ότι η πανδημία και όσα ζούμε αλλάζουν τις επιδιώξεις μας; Τις προτεραιότητές μας;
Ίσως, κατά τη γνώμη μου, αυτό να είναι από τα λίγα καλά που μας παρέχει η πανδημία. Η αναθεώρηση των απόψεων και των προτεραιοτήτων μας. Αγαθά που θεωρούσαμε δεδομένα συνειδητοποιούμε πως τελικά δεν είναι. Δυστυχώς το αντιληφθήκαμε με τον κακό τρόπο, όμως ουδέν κακό αμιγές καλού.
Ποια συναισθήματα σου βγάζει η σημερινή κατάσταση; Τα αναγνωρίζεις και στους γύρω σου ή διακρίνεις κάτι διαφορετικό;
Οτιδήποτε καινούργιο δημιουργεί ανασφάλεια και η ανασφάλεια έχει τη βάση της στον φόβο, κυρίως φόβο για το άγνωστο. Πιστεύω πως αυτό είναι το συναίσθημα που κυριαρχεί.
Πόσο εύκολη είναι η ευγνωμοσύνη στις μέρες μας, με όλα αυτά που συμβαίνουν;
Οι σχέσεις πάντα κρίνονται στα δύσκολα και η πανδημία είναι η κατεξοχήν περίοδος έκφρασης της ευγνωμοσύνης σε όλους αυτούς που προσφέρονται και βοηθάνε κυρίως στον ιατρικό κλάδο και στις τιτάνιες προσπάθειες του προσωπικού του, για το καλύτερο.
Με όλα αυτά που περάσαμε αυτή τη χρονιά έχεις νιώσει να φτάνεις στα όριά σου και πως το διαχειρίστηκες;
Με το να ασχοληθώ περισσότερο με αυτά που αγαπώ. Διέξοδος για μένα είναι ένα νοητό ταξίδι στις σελίδες ενός αγαπημένου βιβλίου, μακρινές βόλτες με τον σκύλο μου για περπάτημα αποδρώντας ακόμα και κοιτάζοντας τα γιορτινά φωτάκια της πόλης, μπαίνοντας στην κουζίνα μου το πρωί και βγαίνοντας το απόγευμα χωρίς να καταλαβαίνω πως πέρασε η ώρα. Οτιδήποτε ευχαριστεί αποτελεί ψυχοθεραπεία!


Ο Καζαντζάκης γράφει « Όσο ζούμε μια ευτυχία, δύσκολα τη νιώθουμε.. Μονάχα όταν περάσει και κοιτάξουμε πίσω μας αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε πόσο ευτυχισμένοι σταθήκαμε…». Θα μπορούσες να πεις ότι το έχεις νιώσει τη χρονιά που μας πέρασε;
Βασικό μου μότο είναι το ¨έχε τα μάτια σου ανοιχτά για να δεις το ωραίο¨. Η ομορφιά βρίσκεται παντού αρκεί να έχεις την διάθεση να την δεις. Ακόμα και τις περιόδους που τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά, αρκεί ένα λουλούδι στο πεζοδρόμιο ή ένα φωτεινό σύννεφο στον ορίζοντα να μου φτιάξει τη διάθεση.
Δίνεις σημασία στη γνώμη των άλλων; Στη γνώμη και την άποψη της μάζας;; Σε επηρεάζει και αν ναι, σε τι βαθμό;
Ευτυχώς όσο μεγαλώνω όλο και πιο δύσκολα. Με ενδιαφέρει η γνώμη των δικών μου ανθρώπων μόνο και μόνο γιατί με ενδιαφέρουν οι δικοί μου άνθρωποι.
Ποιο είναι αυτό που νιώθεις ότι σου λείπει πιο πολύ τώρα με τους περιορισμούς λόγω κορονοϊού;
Τα μεγάλα ανοιχτά τραπέζια στο σπίτι με φίλους, η έξοδος για γεύμα και κρασί, μια ωραία θεατρική παράσταση, μια καλή ταινία στον κινηματογράφο.
Με όλα αυτά που συμβαίνουν τον τελευταίο χρόνο, καταφέρνεις να αντικρύσεις με αισιοδοξία το μέλλον;
Οφείλω να ελπίζω για το καλύτερο. Πάντα το κακό το διαδέχεται το καλό. Το λένε άλλωστε και τα παραμύθια, και ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!!
Αν ο κορονοϊός ήταν λογοτεχνικό βιβλίο, πως θα το περιέγραφες; πως το φαντάζεσαι;
¨Περί τυφλότητας¨ του Ζοζέ Σαραμάγκου και ¨Η Πανούκλα¨ του Άλμπερ Καμί.
2020…άλλη μια περιστροφή γύρω από τον ήλιο ολοκληρώθηκε…
2021…..άλλη μια περιστροφή γύρω από τον ήλιο θα ολοκληρωθεί και αν είμαστε τυχεροί κι εμείς μαζί της.

Προδρομίδου Έλενα
Ιδιωτική Υπάλληλος
Πολίτης του κόσμου
Λάτρης της γαστρονομίας και των βιβλίων